Mijn man en ik hebben heel ons leven hard gewerkt, maar het kan iedereen overkomen. Pech, onrecht, ziekte… Ik wil niet te veel vertellen over mijn situatie, maar het heeft ermee te maken dat ik slachtoffer ben geworden van een ernstig misdrijf.

Corona maakt alles moeilijker

Ik ben er zeker van dat het weer goed komt, na de rechtszaak. Het is gewoon een moeilijke periode waar we door moeten. Maar hoe konden we dat financieel overbruggen? Zelf ben ik invalide en mijn man vindt in deze coronatijden geen werk.

Minder wakker liggen

We waren op het punt gekomen dat we twee euro over hadden om twee weken mee rond te komen. We hebben honger gehad, tot mijn zus zei dat ik toch eens moest aankloppen voor voedselsteun.

Je moet wel eens je trots inslikken om deze hulp te vragen, maar ik ben blij dat ik het gedaan heb. Nu heb ik minder paniekaanvallen en lig ik minder wakker door zorgen over mijn situatie. 

De juridische dienst noemde mijn dossier een zwaar dossier. Dus elk beetje waardoor ik mij minder zorgen moet maken, geeft mij meer ruimte om te leven.

"Hoe is het?"

Ik ben Open Plaats oprecht dankbaar. Ik krijg enorm veel steun. Niet enkel voeding, maar ook emotionele steun. Altijd vraagt er wel iemand: “Hoe is het?” Die vraag geeft me mijn bestaan terug. In plaats van een “geval” ben ik weer een mens.

Het heeft me ook enorm verrast hoe niet-oordelend de mensen hier zijn. Als je kwetsbaar bent, ben je daar heel gevoelig voor, en je merkt het ook sneller als mensen oordelen. Maar dat is hier niet. Ik voel me aanvaard.

Cadeau

Ik ben het niet gewoon om dingen voor niets te krijgen, ook al heb ik het echt nodig. Iets krijgen zonder dat je erom moet smeken, dat is als een cadeau. Elke keer als ik hier voeding mag komen halen, is het alsof ik een groot cadeau heb gekregen. Hartelijk dank uit de grond van mijn hart!

 

* omwille van privacy schrijven we niet haar echte naam